Leiðtogar Norðurlanda á fundi sínum í Reykjavík. (Mynd Eyþór Árnason/norden. org).
Nýlega söfnuðust leiðtogar Norðurlanda á leiðtogafundi með Zelenský forseta Úkraínu í Reykjavík. Fyrir utan að samþykkja „siguráætlun Zelenský“ og lýsa yfir sameiginlegri stefnu gegn glæpamönnum sem að miklu leiti hafa getað hreiðrað um sig í Svíþjóð og gerst „útrásarglæpamenn“ þaðan vegna aumingjaskapar sænskra yfirvalda, þá var endurtekin stefna Norðurlanda frá 2019 „Nordens Vison“ sem er sérútgáfa Norðurlanda á markmiðum Sameinuðu þjóðanna og World Economic Forum Agenda 2030. Þegar glóbalistarnir sjá hversu illa gengur að koma markmiðum sínum í gegn þá verður að kynda betur undir kolunum í þeirri von að eitthvað af öllum þessum sósíalísku útópíu markmiðum náist 2030.
Reykjavíkurfundur forsætisráðherra Norðurlanda snérist því engan vegin um að vinna að hag almennings á Norðurlöndum. Leiðtogar Norðurlanda eru þrælar alþjóðastofnana í höndum glóbalista sem ætla að ná stjórn á öllum heiminum og afnema fullveldi sjálfstæðra ríkja. Hvað varðar digurbarkalegt tal um sókn gegn glæpahópum, þá hefur til dæmis ríkisstjórn Ulfs Kristerssonar í Svíþjóð brotið öll kosningaloforð um að setja hömlur á innflutning fólks til Svíþjóðar, þannig að vandinn stækkar stöðugt enda hafa glæpamenn hreiðrað um sig i helstu stofnunum samfélagsins og reka til dæmis opinber heimili fyrir afvegaleidda unglinga og koma þeim beint út þaðan í glæpastörfin. Vonandi meina Danir og Norðmenn eitthvað meira með sínum orðum en sænskir stjórnmálamenn sem varla er neitt að marka lengur.
Að öðru leiti er að ræða uppfærslu á stöðunni um grænu umskiptin sem stjórnað er af SÞ og WEF. Þar af „Norræna framtíðarsýn 2030″ með það að markmiði „að gera Norðurlönd að sameinuðu og sjálfbæru svæði fyrir árið 2030“(sjá pdf á ensku að neðan). Þessu á að ná fram með því að gera Norðurlönd loftslagshlutlaus og stöðva koltvísýringslosun, gera Norðurlönd samkeppnishæf með „grænum hagvexti“ og gera Norðurlönd að „að enn meira svæði samstöðu, jafnréttis og samfelldari heild.“
Þjóðólfur hefur áður skrifað grein um Agenda 2030 og erfiðleika glóbalistanna að ná markmiði sínu að gera allan heiminn að einu sósíalísku ríki. Það er sorglegt að sjá stjórnmálamenn sem þykjast aðhyllast lýðræði og frelsi einstaklingsins falla í þá ljónagryfju sem Agenda SÞ og WEF 2030 stillir upp.
Samkvæmt Agenda 2030 á að útrýma losun og fátækt í heiminum og koma á algjöru jafnrétti kynjanna. Minnst er á Agenda 2030 í yfirlýsingunni:
„Nú er kominn tími til að nýta krafta Norðurlanda í þágu loftslags og samfélagsins og setja það í forgang. Agenda 2030 og Parísarsamkomulagið vísa veginn en við verðum að vinna af enn meiri metnaði og miklu hraðar.“
Stöðugt verið að skipta um nöfn á sama hlut
Sænski miðillinn FrelsisFréttir ræddi við Hans Erixon, sem hefur í langan tíma rannsakað WEF og vinnuna við að framfylgja Agenda 2030 og afbrigðin sem eru þróuð til að ná markmiðunum. Að hans sögn er þetta nánast sami hluturinn en með mismunandi nöfnum.
Hans Erixon sagði (á mynd/FrelsisFréttir):
„Þetta er enn Agenda 2030 sem hefur verið breytt í „norræna sýn.“ Síðan geta verið tengsl við Our Common Agenda sem er túrbóútgáfan af Agenda 2030. Hún er byggð á Agenda 2030 og inniheldur allt það sem þeir vilja ná í smáatriðum.“
Að sögn Erixon er það rótgróin aðferð glóbalista að skipta um nafn á áætlunum sínum. Oft eru notuð nöfn sem vísa til staðbundinna svæða en eru engu að síður sama alþjóðlega dagskrá.
„Þeir gera þetta viljandi. Fit for 55 er útgáfa ESB af markmiði Sameinuðu þjóðanna og glóbalistanna um „nettó núll losun.“ Þeir nota það allan tímann þó að það sé sami kjarninn en með mismunandi markmiðum. Stöðugar nafnabreytingar eins og verið er að gera núna með „framtíðarsýn Norðurlanda 2030“ snýst um að vilja sópa aftur ummerkjunum til upprunans.
Örvæntingin grípur um sig
Allar nafnabreytingar og tilraunir til að koma á nýjum útgáfum af Agenda 2030 eru ekkert annað en merki um örvæntingu að sögn Erixon:
„Fólk er meðvitað um Agenda 2030 og verið er að stokka spilin, því það gengur ekkert sérstaklega vel að ná þessum markmiðum glóbalizmans. Núna er reynt að finna mismunandi leiðir til að hraða vinnunni til að ná þessu fyrir árið 2030. Örvæntingin grípur um sig, því þeir munu ekki ná þessu fyrir árið 2030. Tíminn er ekki þeirra megin og alls staðar tapa þeir fylgi.„