Dagblaðið Vísir er sérstakur fjölmiðill að því leyti, hvað þeir eru duglegir að búa til fréttir úr engu. Sem hæst jarmandi sauður vók-menningarbyltingarinnar á Íslandi er allt tínt til til að koma höggi á þá sem segja sannleikann. Er þá meira að segja rykið dustað af gleymdum mikilmennum eins og Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttir sem trónaði pólitískt á toppi glæpamennsku útrásarvíkinganna sem settu Ísland á hausinn 2008. Kannski er Íris Erlingsdóttir hálmstráið sem upplýsir landsmenn um áframhaldandi jarðlega tilvist fyrrverandi utanríkisráðherrans sem annars væri með öllu horfin í myrkur gleymskunnar nema kannski á strápuntuhátíðum íslenskra jafnaðarglæpamanna sem rændu þjóðina á sokkabandsdögum Sólrúnar.
Hver hefði trúað því fyrir nokkrum áratugum síðan að fjandinn sjálfur væri laus í þjóðkirkjunni fyrir tilstilli biskupsins? Ef einhvers staðar ríkir tröllbundin fjöldasturlun, þá er það innan prestastéttarinnar sem ætlar að leyfa biskupi Íslands og Samtökunum 78 að breyta þjóðkirkjunni í áróðursmiðstöð fyrir kölska sem vill betrumbæta sköpunarverk Guðs. Eru menn búnir að gleyma deilum hins góða og hins illa? Þegar tár rann af kinn Guðs og féll í hafið og breyttist í gullfallegan fisk sem fyllti öll höf jarðar. Kölski vildi ekki vera minni og hrækti í hafið og úr varð eiturbrennandi marglytta sem drepur allt í kringum sig. Það sama verk er Guðrún Karls Helgudóttir að vinna innan íslensku þjóðkirkjunnar með breytingu á litum kirkjunnar yfir í markaðsfærða liti transhreyfingarinnar ljósblátt og bleikt og afnám íslenskrar kristinnar tungu sem byrjar faðirvorið á orðunum Faðir vor, sem nú verður bannvara í höndum biskupsins. Kynsegin mál andskotans skulu gilda og prestastéttin er í dáleiðslu og lyftir ekki fingri.
Dagblaðið DV sem eiginlega stendur fyrir Dæmalausu Vitleysingana sér ástæðu til að reyna að koma höggi á Íris Erlingsdóttur, fjölmiðlafræðing, sem nýlega var í athyglisverðri heimsókn til Íslands meðal annars vegna skoðana um þá fjöldasturlun sem heldur mörgum í álögum á Íslandi. Verið er að reyna að telja landsmönnum trú um að skapari himins og jarðar sé mislukkaður og hafi verið svo áfátt í verki sínu að hann skapaði aðeins tvö kyn: mann og konu, Adam og Evu. Ein af þeim sem eru í þessum álögum nema að hún sé alfarið gengin myrkrahöfðingjanum á hönd er Guðrún Karls Helgudóttir, biskup yfir Íslandi. Virðist ekki einu sinni orðið Guð í nafni hennar veita henni neitt ljós lengur, slíkar eru atlögur hennar gegn kristinni trú, kristnum gildum og kristnum hefðum á Íslandi.

Og eins og að þetta sé ekki nóg, þá er verið að fjarlægja gilda sálma kristinnar trúar úr sálmabók kirkjunnar og meðal annars setja halelújasöng um Allah í staðinn. Þú lest alveg rétt, Allah. Sá sem boðar barnaníð og fjölkvæni með börnum og verðlaunar þá sem drepa kristna og kveikja í kirkjum með nótt hjá fjölda jómfrúa.
Samkvæmt kristinni trú eru kynin tvö og Guð einn. Biskup Íslands segir annað og stjórnar S78 púkahljómsveitinni til að fella prestastéttina í trans og landsmenn líka svo Jesús Kristur verði brottrækur gerður frá Íslandi. Íslenski þjóðsöngurinn hefst á orðunum Ó Guð vors lands, Ó lands vors Guðs. Næsta skref djöflamafíunnar verður með tilstilli sólrúnskra vókaðra stjórnmálamanna allra kynja að skrifa nýjan þjóðsöng sem dæmalausu vitleysingarnir birta á DV: Ó Guð án lands, Ó land án Guðs….
Sannleikurinn er sá að landinn veit lítið um þá djöfullegu áætlun að eyðileggja kristnina á Íslandi og þar fer einkavinur Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur, Guðrún Karls Helgadóttur, sem hegðar sér eins og pönkuð fyrirsæta í skælbrosukeppni til að komast á forsíðu Vogue, fremst í broddi fylkingar. Biskupinn virðist eiga endalausan fataskáp með fínu tískumerkjunum og lætur mynda sig sveiflandi transpensli á Ísafirði eða í skákmunstruðum jakkafötum á regnbogatröppum Akureyrarkirkju. Markmið biskupsins er hið sama og andskotans: Skák og mát gegn Guði.
Gagnrýni Íris Erlingsdóttur á hugmyndafræði andskotans á fullkomlega rétt á sér. Hérna að neðan fylgir lýsing á Cluster B- Biskupi Íslands ásamt tveimur myndlíkingum sem Íris hefur gert um biskup Íslands og hina nýju stöðu kirkjunnar á Íslandi sem líkist meira megafóni andskotans en kristnum gildum sbr. hinseginmessu á Akureyri:




