Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, utanríkisráðherra Íslands kann sig engan vegin í utanríkisþjónustunni. Gyðingahatur hennar er svo mikið að hún vill banna Ísrael frá þátttöku í Eurovision. Eftir Ísrael kemur röðin að Rússum.
Í viðtali við Vísi 11. maí segir utanríkisráðherrann:
„Rússar hafa í áratugi sýnt fram á það að þeim er ekki treystandi. Þeir hafa brotið samkomulag ítrekað.“
Í gær fékk Þorgerður Katrín sína fimm sekúndna alþjóðlegu athygli, þegar rússneska sendiráðið á Íslandi setti athugasemd á Facebook síðu sendiráðsins og óskaði eftir nánari útskýringum ráðherrans á því, hvaða samninga hún hafi haft í huga, þegar hún lýsti því yfir að Rússar hafi ítrekað brotið samninga og sé ekki treystandi. Katrín má vera þakklát Rússum fyrir að veita henni athygli. Er hún að reyna að sanna fyrir Zelenský, hversu dugmikil stríðskona hún sé? Heldur hún að Íslendingar klappi saman höndum í hrifningu yfir framkomu hennar? Sannleikurinn er sá að Þorgerður Katrín sækist eftir aðdáun Zelenský og glóbalistavina hans í ESB. Hver veit, ef ESB verður ekki hrunið, þegar Þorgerður hættir störfum, þá fær hún kannski starf sem uppvakningur við eitt af tugþúsunda skrifborðum andlausu búrókratanna.
Íris Erlingsdóttir, fjölmiðlakona, þakkar sendiráðinu fyrir athugasemdina og skrifar:
„Þakka ykkur fyrir. Íslenski utanríkisráðherrann skilur ekki að orð hafa afleiðingar (vandamál hennar að skilja raunveruleikann bætist ofan á vandamál hennar vegna Gyðingahaturs). Jafn heitt og hún elskar að fangelsa almenna borgara fyrir „hatursorðræðu“ þá skilur hún ekki að heimsk orð muni ekki endilega hafa heimskulegar afleiðingar; þau fá ALVARLEGAR afleiðingar.“
Hún skrifar einnig í annarri athugasemd:
„Ég hélt að „detransification“ prógramm væri nóg fyrir Ísland, en greinilega er full þörf á að draga upp WWII „denazification“ prógrammið. Gyðingahatrið á Íslandi er VIÐBJÓÐSLEGT. Maður les athugasemdir og skammast sín fyrir að vera Íslendingur.“
Hér að neðan er athugasemd Rússanna og þar fyrir neðan athugasemd Íris Erlingsdóttur, fjölmiðlakonu, sem búsett er í Bandaríkjunum.
Rússneska sendiráðið skrifar:
Við tókum eftir athugasemd Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur, utanríkisráðherra Íslands, sem birtist 11. maí 2025 á fréttavefnum Vísi varðandi tillögu Vladímírs Pútíns, forseta Rússlands, um að hefja viðræður í Istanbúl við Zelensky. Hún sagði að Rússum „væri ekki treystandi“ og sakaði Rússa um að „brjóta ítrekað gegn samningum.“
Við viljum heyra skýringu Íslendinga á því hvenær og hvaða samninga Rússland eiga að hafa brotið?
Gæti það hugsanlega verið þegar Rússland – og á þeim tíma Sovétríkin, afsöluðu sér ábyrgð innan ramma samninga í bandalaginu gegn Hitler í seinni heimsstyrjöldinni, þegar Sovétríkin ásamt bandamönnum sínum, þar á meðal Íslandi, barðist gegn nazisma Hitlers?
Eða var það kannski á tímum svo kallaðra „þorskastríða“ þegar Sovétríkin ólíkt vestrænum „samstarfsaðilum“ Íslands, veitti Íslandi verulega aðstoð?
Eða væri kannski viðeigandi að minnast Minsk-samninganna frá seinni tíð, þegar Rússland sýndi staðfasta skuldbindingu sína gagnvart því að aðilar átakanna fylgdu þeim en vestrænir ábyrgðaraðilar unnu hræsnisfullt skemmdarverk á eins og fyrrverandi leiðtogar Frakklands og Þýskalands hafa sjálfir ítrekað staðfest opinberlega?
Í því samhengi gætum við einnig nefnt eyðileggingu samningaferilsins í Istanbúl í mars 2022, þegar þessir sömu vestrænu „samstarfsaðilar“ Íslands „hvöttu eindregið til þess.“
Ef við höfum misst af einhverju, gætu Íslendingar vinsamlegast frætt okkur með fleiri sögulegum dæmum um „ábyrgðarlausa“ hegðun Rússa innan ramma gildandi samninga og fyrirkomulags, sérstaklega í tengslum við Ísland sjálft?
Varla er hægt að ætlast til þess að íslenskir leiðtogar geri í alvöru sögulegt mat á slíkum staðreyndum, sérstaklega með tilliti til þess að engar slíkar finnast.
