Að tjaldabaki: Alræðisstjórn WHO í „næsta heimsfaraldri“

Ódýrið við byggingu SÞ í New York er ekki þar að ástæðulausu: SÞ ætlar gegnum WHO að koma á fullkomnu alræðiseftirliti með öllum jarðarbúum.

Á bak við stafræna fundi og sérfræðinganefndir er nú verið að forma nýja alþjóðaheimsstjórn á tímum heimsfaraldra. Sænski valkostamiðillinn Frelsis-fréttin var á kynningarráðstefnu WHO þann 23. apríl á netinu, þar sem sagt var frá áætlunum sem munu breyta öllu: Allt frá því hvernig við lifum til þess hver það er sem stjórnar, þegar næsta kreppa kemur. Allt snýst þetta um allsherjareftirlit með einstaklingnum og alræðisstjórnarfar í stað eðlilegs læknifræðilegs viðbúnaðar við hugsanlegum faröldrum.

Frelsis-fréttn var með í stafrænni málstofu 23. apríl á vegum WHO og Alþjóðabankans. Fundurinn uppljóstraði um hvernig stjórn vegna heimsfaraldra mun verða í framtíðinni sem miðstýring og aukin sjálfvirkni og í reynd hægt að innleiða hana án stuðnings almennings eða þjóðlegs samþykkis. Búið er að byggja fullkomið kreppukerfi til innleiðingar út um allan heim.

Alheimslög tilbúin til framkvæmdar

Samkvæmt umbúðunum fjallaði fundurinn um bættan viðbúnað vegna heimsfaraldurs. En undir lokinu kom annað í ljós: Nýtt skipulag Alþjóðaheilbrigðisstofnunarinnar WHO og Alheimseftirlitsnefndar um viðbúnað, GPMB, til að safna gögnum, innleiða aðgerðarsnið og samræma kreppustjórn fram hjá öllum þjóðþingum.

Lýðheilsan í Singapúr kynnti „setja í samband og keyra“ kerfið sem er tilbúin viðbragðsáætlun fyrir sýkingar í framtíðinni. Innihaldið? Allt frá lokun til stafrænnar sporunar – og auðvitað bóluefni. Á myndinni t.h. má sjá skjáskot af kerfinu.

„Við viljum einingakerfi sem hægt er að nota fljótt eftir aðstæðum“ sagði Vernon Lee, yfirmaður stofnunarinnar.

Það að engar umræður af neinu tagi hafa farið fram um áhættu, afleiðingar eða aðra valkosti segir allt sem segja þarf.

Lagabreytingar opna fyrir neyðarástand fram hjá lýðræðislegum starfsháttum

Japan og Singapúr hafa þegar eytt hindrunum fyrir nýja kerfið. Með nýjum lögum getur ríkisstjórnin farið úr eðlilegu ástandi og lýst yfir neyðarástandi á augabragði – án samráðs við aðra eða að þurfa að fylgja lýðræðislegum kröfum. Lee á myndinni t.v. útskýrir:

„Við getum farið úr einu ástandi yfir í annað án þess að þurfa að fylgja skref-fyrir-skref handbókinni.“

Þar með er hægt að lýsa yfir neyðarástandi – og virkja allan aðgerðapakkann – án þess að almenningur hafi einu sinni tíma til að skilja hvað hafi gerst.

Bóluefni án ábyrgðar

Mest hlaðni hluti kerfisins eru bóluefnin. Á málþinginu var alþjóðlastjórn á framleiðslu, dreifingu og forgangsröðun bóluefna kynnt sem sjálfsagður hlutur. Engar spurningar voru spurðar um aukaverkanir, öryggisupplýsingar eða opinbera endurskoðun. Lee segir:

„Það gengur ekki að hvert land bregðast við út af fyrir sig.“

WHO vill stjórna aðgangi að bóluefnum án þess að bera ábyrgð á útkomunni. Jafnframt er allt líkanið byggt á þeirri ótilgreindri forsendu að bóluefnið sé alltaf lausnin, óháð aðstæðum, sýkingu eða vilja íbúanna.

Ekkert var minnst á þær milljónir manna um allan heim sem neituðu að láta sprauta sig meðan á Covid stóð. Ekki heldur alla þá sem urðu fyrir alvarlegum aukaverkunum. Þeir finnast hvergi í framtíðarsýn WHO.

Mögulegur valkostur fær nær ekkert pláss í umræðunni

Taíland sýndi annað líkan: staðbundinn viðbúnað, samfélagslega þátttöku og ábyrgð nálægt almenningi. Landið hefur byggt upp yfir 8.000 staðbundnar verkefnasveitir án stafrænna vegabréfa, án miðlægrar pöntunar. Dr. Viroj Tangcharoensathien sagði það mikilvægt að „samfélagið sé með á nótunum frá byrjun.“

En það gafst varla tími fyrir ræðu hans. Framtíð WHO byggir ekki á staðbundnu trausti heldur miðstjórnarstýringu.

Kerfi tilbúið til notkunar áður en við höfum fengið tækifæri til að ræða það

Þrátt fyrir að WHO geti ekki formlega „stjórnað“ aðildarlöndum sínum í augnablikinu, þá er verið að smíða kerfi sem gerir slíkar skipanir óþarfar. Væntingar, sniðmát og aðferðir eru þegar til. Þrýstingurinn til að aðlagast er tilfinnanlegur. Frelsis-fréttin skrifar í lok greinarinnar:

„Málþingið 23. apríl sýnir að alþjóðleg kreppustjórn er meira en áætlun: Hún er nú þegar orðin að veruleika. Spurningin er ekki lengur hver ræður heldur hversu mikið er eftir sem aðildarríkin geta enn sagt nei við.

Upprunalegum áætlunum um heimsfaraldurssáttmála sem gengur fram hjá sjálfsákvörðunarrétti þjóða var mætt með hörðum mótmælum. Áformin sem WHO heldur svo fast í er ávísun á enn fleiri mótmæli.“

Hér að neðan útskýrir Sherri Tenpenny valdatöku SÞ og WHO á jarðarbúum í nafni næsta heimsfaraldurs:

Fara efst á síðu