Skotárásirnar, sprengjurnar, drápin og limlestingarnar að ekki sé minnst á allar nauðganir, rán og niðurlægingarofbeldið er hversdagsmatur í Svíþjóð. Landið er stórkostlegt. Astrid Lindgren grætur í gröfinni, Lína langsokkur felur sig með vinum sínum í „öruggum” paníkherbergjum leik- og barnaskóla og Emil í Kattholti prentar byssur með þrívíddarskrifara útí smiðju. Ingimar Bergman gerir kvikmynd að handan um ópið og öskrin og þjáningar þeirra sem misst hafa ástvini sína, Þögnin hefur breyst í þrungna jarðafararkviðu og gyðingar flýja landið í hópum vegna íslamskrar menningar og gyðingahaturs í Svíþjóð.
Á götum úti er algengara að heyra Allah Akbar en Jesús almáttugur. Arabíska er næst stærsta tungumál ríkisins og á sumum elliheimilum tala starfsmenn ekki sænsku og skilja ekki Svía sem þar búa og þeir eiga að sinna.
Peningunum er grýtt í grjótið í Kænugarði og vopnaverksmiðjur byggðar og miðstöð Nató reist 80 km vestur af Stokkhólmi sem á að vera flutningamiðstöð í stríðinu mikla gegn Rússum sem hefja á í Eystrasalti austur af Stokkhólmi í síðasta lagi 2030. Grafir fyrir hálfa milljón Svía standa tilbúnar.
Bukele hefur 100% rétt fyrir sér þegar hann segir að valdhafar Svíþjóðar séu að eyðileggja þjóðina með glæpum innan frá. Ekkert gert nema blaðrað. Fólk löngu hætt að taka mark á þessum fábjánum sem ganga undir samheitinu stjórnmálamenn og gera ekkert annað en að tala um hvað föt keisarans séu dásamleg. Eru í hirð fáránleikans, hneigja sig og beygja fyrir vondu Leyen sem líkt norninni í Mjallhvít skipar transstjóranum að elta Orbán og aðra kristna út í skóg og skera úr þeim hjartað.
Allt það ljóta þrengist allt um kring. Ágangurinn eykst allan tímann. Margir grípa til þess ráðs að heyra og sjá ekki neitt. Skera sig frá raunveruleikanum og takmarka lífið við einfalda hluti, vinnu og mat. Stóri bróður nálgast allt með stafrænu eftirliti og bráðum erum við öll eins og kanínur í búri þar sem eigandinn ræður hvert okkar fái að lifa.
Einn íslenskur sendiherra í Stokkhólmi, fyrir nokkrum árum, fannst ekkert athugavert við skotárásirnar í Stokkhólmi: „Glæpamennirnir drepa bara hvern annan” sagði hán og málið þar með útrætt. Glæpamennirnir eru komnir inn í þjóðarlíkama Svía og stjórna meiru en látið er opinberlega. Ríkisstjórnin sem lofaði umsnúning og að stöðva innflutninginn hefur staðið sig jafnvel og kratarnir og mokar yfir 100 þúsund manns inn í Svíþjóð árlega.
Þrír menn voru í bílnum í morgun sem skotið var á í Järfälla og særðust tveir þeirra en ekki lífshættulega að sögn lögreglunnar. Aftonbladet segir að lögreglan gangi út frá því að þeir hafi verið skotnir vegna mistaka. Þeir voru ekki þeir sem morðhundarnir voru sendir til að drepa.
Íslensk utanríkisstefna er stórkostleg. Sendiherrar fá að blaðra hvað sem er. Eins og að glæpamenn í Svíþjóð séu eiginlega þjóðþrifamenn, því þeir skjóti bara hvern annan. Þrátt fyrir allar skotárásirnar, sprengingarnar og morðin, þá fækkar glæpamönnunum ekki neitt í Svíþjóð. Þeim fjölgar. Og verða sífellt yngri. Hefur einhver séð 11 ára gamlan strák með alvöru hríðskotabyssu?
Kannski Þorgerður tilnefni hann til íslensku varnarmálaorðunnar til að votta aðdáun Íslendinga á dugnaði glæpamanna í Svíþjóð. Kannski flytur hún inn svona duglega glæpamenn svo lögreglan þurfi ekki að vinna vinnuna sína á Íslandi?