Til að geta vitnað í „nýleg“ skrif Roths hljóta sambönd Sigmundar að vera afar góð. Philip Roth er búinn að vera dáinn í sjö ár.
Íris Erlingsdóttir, fjölmiðlafræðingur, tekur hér fyrir grein sem Sigmundur Ernir Rúnarsson þingmaður Samfylkingarinnar skrifaði í DV nýlega, þar sem hann ræðst á forseta Bandaríkjanna og segir hann „mesta lýðræðisógn“ nútímans. Íris býr í Bandaríkjunum og leiðréttir Sigmund Erni á mörgum punktum ekki síst þeim að vitna í „nýlega“ grein eftir rithöfund sem hefur verið látinn í sjö ár.
Íris Erlingsdóttir segir Sigmundi Erni Rúnarssyni það til hróss, að líklega hefði greinin aldrei verið samþykkt af Sigmundi Erni Rúnarssyni fréttastjóra Stöðvar 2 og yfirmanni Írisar fyrir þremur áratugum síðan. Hefði hún skrifað jafn lélega grein hefði hann sjálfsagt rifið hana í tvennt og sagt henni að hunskast heim til að gera betur. Miklu betur.
Íslenskir embættismenn bera enga virðingu fyrir æðstu þjóðarembættum, hvorki sínum eigin né annarra. Þetta er glöggt af grein í DV, 19. apríl sl., eftir Sigmund Erni Rúnarsson, þingmann Samfylkingar, „Mesta lýðræðisógn okkar tíma.“
Hvort sem er af blindu hatri á Trump eða bara leti, sér Sigmundur Ernir enga ástæðu til að færa rök fyrir níðmælgi sinni um Donald Trump, Bandaríkjaforseta. En hvað sem því líður – sá sem notar „fasisti“ til að lýsa forseta Bandaríkjanna og segir að „ástandið í USA hafi ekki verið svartara síðan í borgarastyrjöldinni,“ sem kostaði 750,000 Bandaríkjamenn lífið, er varla með öllum mjalla. „Í guðs bænum, maður, hefurðu enga sómatilfinningu?“
Sigmundur útskýrir ekki hvað hann á við með að „gerræðisleg ofstækisalda“ ríði yfir Bandaríkin, en ég bý þar og það fyrsta sem í hugann kemur eru hryðjuverk vinstri-aðgerðasinna, sem eru reiðir yfir hve vel Elon Musk hefur gengið að koma í veg fyrir sóun á skattfé almennings. Alríkislögreglan hefur skráð yfir 200 Teslu-tengd skemmdarverk; árásir gerðar á yfir 50 Tesla umboð og hleðslustöðvar víðs vegar um Bandaríkin með sprengjum og íkveikjum, hundruð Tesla bifreiða eyðilagðar og eigendur þeirra orðið fyrir líkams- og jafnvel skotárásum.
Hin nýja „morðmenning“
„Ofstækið“ gæti líka átt við hina nýju „morðmenningu,“ sem er vinsæl meðal vinstrisinna og Demókrata almennt, þ.e. skipulagðar hryðjuverkaherferðir gegn fólki vegna pólitískra skoðana eða atvinnu þess: geðtruflaðir vinstrisinnar á CNN lofsyngja morðingja forstjóra sjúkratryggingafyrirtækis og hlæja að hryðjuverkum og ofbeldi gegn Tesla.
Sem betur fer hefur Demókrötum ekki enn tekist að „mélbrjóta vöggu lýðræðisins,“ en litlu mátti muna. Demókratar eru sjálfir mesta „ógn við lýðræðið.“ Með aðstoð fjölmiðla lugu þeir að bandarísku þjóðinni að Joe Biden væri við hestaheilsu, á meðan Guð-veit-hver var forseti. Þeir höfðu að engu eigin reglur svo enginn annar en Kamala Harris yrði forsetaframbjóðandi flokksins og gerðu ótal tilraunir til að hindra að Trump og aðrir frambjóðendur, þ.á.m. RFK, kæmust á framboðslista.
Ég verð að viðurkenna að ætluð umræða hægindastólasérfræðinga vestra um að „stöðva… einræðistilburði hins fasíska forseta… af hernum“ hefur alveg farið fram hjá mér. Kannski er Sigmundur að tala um draumaher Evrópusambandsins, því í „umræðunni vestra“ er sannarlega talað um – gert grín að – Winston-Churchill-wannabe einræðisdömum ESB: „Hvað eiga hinir snarbiluðu leiðtogar Evrópu og ESB sameiginlegt? Þeir eru konur og vinstrisinnar, sem enginn hefur kosið til að gera neitt, eða pínulitlir ráðherrar í pínulitlum löndum.“
Góð sambönd við almættið (eða andskotann)
En ég er auðvitað ekki eins vel tengd og Sigmundur Ernir, sem vitnar í bandaríska rithöfundinn og samfélagsrýninn Philip Roth, „sem orðar… með skýrum hætti í nýlegum skrifum sínum… ef ekki verði búið að stöðva Trump fyrir sumarið, heyri lýðræðið í Bandaríkjunum sögunni til.“ Ekki nóg með það, Sigmundur skrifar, Roth „vill jafnvel meina að þá verði engar kosningar í landinu haustið 2028… Áætlun hans um að koma á einræði sé alveg skýr.“
Til að geta vitnað í „nýleg“ skrif Roths hljóta sambönd Sigmundar við almættið (eða andskotann) að vera afar góð. Philip Roth lést fyrir sjö árum, 22. maí, 2018. Að segja tilvísun í Roth „nýlega“ og eins og um sé að ræða tilvitnun í samfélagsrýnisgrein (varla er hægt að finna skondnari söguhnút í „Ráðagerðin gegn Ameríku,“ skáldsögu Roths frá 2004 um nasista-vinveittan Bandaríkjaforseta, Charles Lindbergh) er enn eitt dæmið um Pravda-líka ofuráherslu íslenskra fjölmiðla á sögusagnir fremur en sannleika. En til að ljúka Roth-kaflanum – Trump hafði fjögur ár til þess að „koma á einræði“ og hann er ekki þekktur fyrir þolinmæði. Ef einræði væri ætlun hans, hefði hann drifið í því.
Valdníðsla og ofríki Demókrata
Ein grófasta tilraun í formi „ofríkis“ og „valdníðslu“ til að „brjóta hið þrískipta stjórnkerfi“ var þegar Joe Biden tilkynnti, montinn með sig, á Twitter: „Hæstiréttur reyndi að banna [rétturinn „reyndi“ ekkert; hann beinlínis lagði bann við ólögmætri ákvörðun Bidens] mér að stroka út $500 milljarða af námslánaskuldum. En þeir gátu ekki stoppað mig. Ég ætla að halda áfram.“ Eða þegar hann hreykti sér af því að hann myndi sjálfur taka allar ákvarðanir um efnahagsmál ef þingið féllist ekki á aðgerðir varðandi [uppspunnið] ‘umhverfisneyðarástand’.“
Bætum við þetta bareflisbeitingu dómsmálaráðuneytisins, lögsókna-stríðsrekstrinum gegn Trump, andstöðu við hvers konar löggjöf til að tryggja að aðeins bandarískir ríkisborgarar hafi atkvæðisrétt í eigin kosningum og ekki fer á milli mála hverjir eru „ógn við lýðræðið.“
„Akademískt frelsi er að baki,“ skrifar Sigmundur og „vegið er að samfélagi fjölmiðla og háskóla.“ Sem báðir eiga það sameiginlegt að vera að rifna úr forréttindafrekju og tilætlunarsemi. Trump sagði við vesalings Harvard og Ivy League háskólana að það séu ekki „lýðréttindi“ að láta kynfæri, húðlit og DEI-isma ráða vali á nemendum og ráðningu prófessora, heldur er það brot gegn alríkislögum og ákvörðunum Hæstaréttar Bandaríkjanna um borgararéttindi. Háskólar hafa í áratugi virt at vettugi lög og reglur sem banna að verja opinberu fé „á nokkurn þann veg er hvetur til, festir í sessi, styrkir eða leiðir til kynþátta [litar eða þjóðernis] mismununar.“
Háskólar hrækja á landslög
Þessir háskólar eru ekki lengur menntastofnanir, heldur skattlausir vogunarsjóðir sem velta sér eins og svín í skít upp úr milljörðum styrkja á meðan þeir hrækja á landslög og heimta skattfé almennings.
„Tjáningarfrelsi“ ? Amerísk akademía er gróðrarstía marxisma, rasisma, öfga-femínisma, „trans“ isma og Gyðingahaturs. Meðlimir hennar líta á tjáningarfrelsi sem frelsi til að banna öðrum að tala um staðreyndir og segja sannleikann. Hvað varðar virðingu fyrir tjáningarfrelsi: Harvard er 251. versti háskólinn af 251 háskólum í Bandaríkjunum.
Einræðisflagð ESB
Vart er hægt að hugsa sér verri málsvara málfrelsis og lýðræðis en Ursulu von der Leyen, einræðisflagð ESB og holdgerving alls þess sem rotið er í hinni ofdekruðu elítu Evrópu: „Vestrið eins og við þekkjum það er ekki lengur til.“ Hún ætti að vita það, enda er það m.a. henni að þakka að fyrrum frjáls lýðræði Evrópu, þar sem borgarar nutu mannréttinda og málfrelsis, heyra nú sögunni til. Mikilvægasta baráttumál ESB er að troða málfrelsið fótum, því eins og Hillary Clinton sagði, „samskiptamiðlarnir verða að ritskoða, annars missum við alla stjórn.“
Von der Leyen, sem enginn kaus til að gera neitt, vill enn meiri löggjöf – með enn eitt sýndaryrðið: „Skjaldborg um lýðræði“ – til að koma í veg fyrir að fólk sem nýtur málfrelsis (Bandaríkjamenn) geti tjáð skoðanir sínar á málfrelsismorðunum í Evrópu. Ókjörnu, raunveruleikafirrtu hexin í Brussel vilja skjöld til að verja sig gegn sínum versta óvini: sannleikanum.
Merkingarlaust froðusnakk
Eins og við er að búast bregst Sigmundur illa við því að stjórn Trumps hyggist beita viðskiptaþvingunum gagnvart ríkjum sem sýna þegnum sínum valdníðslu í formi málfrelsishafta, en Trump mun hafa sagt forsætisráðherra Breta að ógilding laga um refsingar fyrir „hatursorðræðu“ væri skilyrði fyrir viðskiptasamningi við Bandaríkin.
Sigmundur Ernir lofar Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, utanríkisráðfrú, fyrir að bregðast „hratt og rétt við þessum vendingum.“ „Bandarísk lög næðu ekki til Íslands,“ sem skilgreinir ofsóknir ríkisins gegn borgurunum fyrir að nýta sér stjórnarskrárvarinn rétt til málfrelsis sem „fjölbreytileika og jafnræði.“ Alkunna er að helstu tólin í orðræðuverkfræði vinstrisinna eru sýndaryrði og refhvörf, en ef um er að ræða háttsemi, eins og „hatursorðræðu,“ sem við liggur refsivist, er engra skilgreininga þörf.
Meðal hinna skjótu og réttu viðbragða utanríkisráðfrúarinnar var einnig að blaðra í fjölmiðlum um „tilraunir Íslands til að efla varnarsamstarf við alla aðra en mikilvægasta samstarfsaðila þjóðarinnar í varnarmálum“ – Bandaríkin. Þetta gerði ráðfrúin án þess að ræða málið við þing eða þjóð, enda hafa orð í íslenska mæðraveldinu enga merkingu, aðeins tilfinningar.
Staðhæfing Þorgerðar Katrínar að „það verði ekki bakslag í réttindamálum kvenna“ er innantómt froðusnakk. Að karlmenn geti farið í sturtu með smástelpum í sundlaugum Reykjavíkur, notað kvennasalerni og búningsklefa kvenna, geti setið af sér refsivist í kvennafangelsum og keppt í kvennaíþróttum eru ekki „réttindamál kvenna.“ Að ríkið gefi út fölsuð skilríki fyrir karla sem vilja vera konur er ekki „réttindamál kvenna.“
Réttindabarátta samkynhneigðra var heldur ekki háð til að tveir gagnkynhneigðir karlmenn gætu kallað sig lesbískt par eða svo löglegt væri að gelda samkynhneigð ungmenni og að skólar kenndu börnum að þau gætu fæðst í „röngum líkama.“
Lengi getur vont versnað
Donald Trump hefur gert meira til að vernda réttindi kvenna og samkynhneigðra á einum degi en senditíkur sérhagsmunasamtakanna gegn málfrelsi á Íslandi munu gera á hundrað árum. Ef ég hefði aðgang að eyrum „útsendara“ Trumps, myndi ég biðja þá að setja viðskiptabann á Ísland þar til ríkisstjórnin bannar með öllu kynferðislegar limlestingar barna og ungmenna og lofar að fella úr gildi ákvæði alm. hgl. nr. 19/1940 um „hatursorðræðu“ – merkingarlaust kjaftæði sem er Alþingi Íslendinga til ævarandi skammar – og lög nr. 80/2019 um kynrænt brjálæði.
Slæmt var ástandið þá, en lengi getur vont versnað. Tjónið sem dómgreind almennings hefur beðið vegna „woke” vírussýkingar og Trumphaturs-geðröskunar (TDS*) er ómælanlegt. Ég efast um að ritsmíðin sem Sigmundur Ernir sendi á DV hefði verið samþykkt af honum sjálfum á fréttastofu Stöðvar 2, þegar hann var þar yfirmaður minn fyrir þremur áratugum. Ég segi þetta honum til hróss, en hefði ég afhent honum slíka ritsmíð þá, hefði hann sennilega rifið hana í tvennt og sagt mér að hunskast til að gera betur. Miklu betur.
*Trump Derangement Syndrome