Nútíma „fréttamennska“ 101

Samfélagsrýnirinn Ann Coulter lýsir nútíma „fréttamennsku” vel á vefsíðu sinni Unsafe. Lýsingin heimfærist vel upp á íslenska „frétta”mennsku:

Vakna.
Klóra sér í hausnum.
Ttilkynna „mér finnst þetta.”
Finna „sérfræðing” sem er þér sammála.
Skrifa „frétt.”

„Sérfræðings” heiðurstitillinn er yfirleitt gefinn annaðhvort slefandi iðjótum [eins og Uglu Stefaníu Kristjönudóttur Jónsdóttur] eða nafnlausum engum á vinstri vængnum… Ef þú sérð „sérfræðingur í ____“, ættirðu að gera ráð fyrir að viðkomandi einstaklingur sé ekki sérfræðingur og líklega ekki einu sinni einstaklingur.

Svona skrifar maður „frétt” um „vatn er ekki blautt“ á innan við 20 mínútum:

Hringdu í „sérfræðing”

„Fréttamaður”: „Halló. Ég er frá RÚV og er að leita að sérfræðingi til að segja að vatn sé ekki blautt.”
Sérfræðingur: „Það er rétt, vatn er ekki blautt.”
F: „Af hverju?”
S: „Af því að það er ekki.”
F: „Er þetta eitthvað sem þú hefur rannsakað?”
S: „Ójá, guð minn góður – ég er heimsþekktur sérfræðingur.”
F við fréttastjórann: „Ég er með sérfræðing sem segir að vatn sé ekki blautt.”
FS: „Ertu með fleiri en einn? Nei? Kastaðu steini út um gluggann, reyndu að hitta einhvern.”
F: „Hey! Afsakaðu steininn. Ég er með spurningu fyrir þig. Er vatn blautt? Já? OK… Spyrðu gaurinn við hliðina á þér… Hann segir nei? OK, náði því, frábært.”