Frakkland er tilbúið að hefja viðræður við önnur Evrópulönd um að senda franskar orrustuþotur vopnaðar kjarnorkuvopnum á yfirráðasvæði þeirra – á svipaðan hátt og Bandaríkin hafa þegar gert í sumum löndum. Emmanuel Macron forseti staðfesti þetta í fyrri viku.
Macron sagði í viðtali við TF1:
„Bandaríkjamenn eru með sprengjur í flugvélum í Belgíu, Þýskalandi, Ítalíu og Tyrklandi. Við erum tilbúin að hefja þessa umræðu. Ég mun skilgreina rammann á mjög nákvæman hátt á næstu vikum og mánuðum.“
Talið er að Bandaríkin geymi um 50 kjarnorkuvopn á Incirlik-flugvellinum í suðurhluta Tyrklands.
Macron nefndi þrjú skilyrði fyrir slíku skrefi: Að Frakkland muni ekki greiða fyrir varnir annarra landa, að þetta verði ekki gert á kostnað eigin hernaðarþarfa Frakklands og að endanleg ákvörðun verði alltaf hjá forseta Frakklands í hlutverki hans sem yfirmanns hersins.
Frakkland er eina kjarnorkuveldið í ESB. Eftir að stríðið í Úkraínu braust út, þá hefur umræðan aukist um að víkka út kjarnorkuverndarsamning Frakklands og láta hann einnig ná til annarra aðildar- og samstarfsríkja Evrópusambandsins.
Pólland, sem líkt og Frakkland er lykilbandamaður Úkraínu og vaxandi afl innan ESB, hefur þegar lýst yfir ósk um að fá vernd með „franska fælingarkerfinu.“ Macron sagði:
„Það hefur alltaf verið evrópsk vídd í því hvernig við lítum á mikilvæga hagsmuni okkar. Við útskýrum það ekkert nánar, tvíræðnin er hluti af sjálfum fælingarmættinum.“
Ótti við kjarnorkustríð
Áætlanir um að koma frönskum kjarnorkuvopnum fyrir í öðrum Evrópulöndum hafa vakið áhyggjur meðal öryggissérfræðinga. Gagnrýnendur segja að slíkt skref geti aukið enn frekar á spennuna milli Nató og Rússlands og gæti verið túlkað sem stefnumótandi stigmögnun fremur en varnaraðgerð.
Til lengri tíma litið óttast menn að þetta muni stuðla að aukinni hervæðingu og auka hættu á misskilningi eða röngu mati, sem í versta falli gæti leitt til stórfellds kjarnorkustríðs í Evrópu með hörmulegum afleiðingum en margir sérfræðingar hafa einmitt varað við því eftir að stríðið í Úkraínu braust út.
Aðrir eru jákvæðari og halda því fram að Evrópuríki verði að horfast í augu við þann harða veruleika að stórveldin ráða nú þegar yfir umfangsmiklum kjarnorkuvopnabúrum sem þau ætli ekki að láta af hendi og að fælingarmáttur með eigin kjarnorkuvopnum sé ekki aðeins nauðsynlegur heldur einnig áhrifaríkasta leiðin til að koma í veg fyrir framtíðarárásir.
Samkvæmt Alþjóðlegu friðarrannsóknarstofnuninni í Stokkhólmi á Frakkland tæplega 300 kjarnorkuvopn – samanborið við um 5.900 í eigu Rússlands og 5.300 í eigu Bandaríkjanna. Fá gögn eru til opinberlega um kjarnorkuvopnabúr landanna svo tölurnar eru byggðar á mati sérfræðinga og gætu því verið aðrar í raunveruleikanum.