Forseti Íslands er fulltrúi glóbalizmans sem berlega kemur fram í ræðu hennar á kvennaráðstefnu SÞ sem væri sannara að kalla Sameinuðu Sóðana. Ástæðan fyrir þeirri nafnagift má meðal annars finna í þeirri staðreynd að árið 2000 samþykktu Sameinuðu þjóðirnar skýrslu og áætlun um íbúaskipti á Vesturlöndum Replacement Migration. Landamæri þjóðríkja voru opnuð og innrás gerð aðallega með innflutningi á íslömsku fólki frá Mið-Austurlöndum og Afríku. Árangurinn sjáum við í efnahagslegu hruni velferðarkerfa Vesturlanda, menningarmótsetningum sem farin eru að birtast í ofbeldisátökum sem minna á innbyrðis stríð, árás á kristin manngildi og upptöku kynstefnu Sjaría sem klassa konur sem búskap og dásama fjölkvæni og barnaníð.
Erkibiskup Carlo Maria Viganó segir að markmið Sameinuðu þjóðanna sé að útrýma kristni á Vesturlöndum. Verið er að brjóta niður viðnámskraft almennings og hleypa öllu í bál og brand, etja fólk hvert gegn öðru í einstökum málum eins og til dæmis transhugmyndafræði á meðan herdeildir andskotans herja og reka burtu Krist úr hverju landi á fætur öðru. Fulltrúar skólaðir í Davos af hugmyndafræði George Soros tryggja stefnu stjórnvalda til að ná þessum markmiðum. Forseti vor hyllir þessa alþjóðastefnu og hefur núna fengið tækifærið að glenna sig hjá SÞ í Peking sem Global leader í nafni kvennabaráttu, sem í reynd dregur úr stöðu kvenna, eyðileggur efnahagsþrótt einkaframtaks, eflir og tryggir alþjóðlega yfirstjórn í málefnum Íslendinga.
Kvennabaráttan var áður jákvæð á Íslandi en hefur snúist upp í eigin þversögn með slíkum árásum á áunnin réttindi kvenna. Hér skulu nokkur dæmi tekin úr hyllingarræðu Höllu Tómasdóttur sem „alþjóðaleiðtoga“ til kommúnismans í Kína og eflingu glóbalizmans á kostnað þjóða heims, Íslands sem og annarra (sjá lauslega þýðingu pdf að neðan):
„Í ár eru einnig …. 25 ár liðin frá ályktun Öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna nr. 1325 um konur, frið og öryggi – sem er viðurkenning á því að friður er varanlegri þegar konur móta hann.“
Heimurinn stendur á barmi þriðju heimsstyrjaldarinnar vegna þess að ESB sem hefur gortað sig af því að vera friðarverkefni er orðið að hernaðarbandalagi undir stjórn Ursulu von der Leyen sem undirbýr allsherjarstríð við Rússland. Undir hennar forystu hefur friður í Evrópu ekki staðið á jafn veikum fótum eftir seinni heimsstyrjöldina.
„En í dag stöndum við frammi fyrir alvarlegu bakslagi. Réttindi sem áður töldust vera örugg mæta áskorunum – jafnvel er grafið undan þeim – víða um heim.“
Forsetinn málar upp mynd af bakslagi og skýrir síðar í ræðunni, hvað það er:
„Jafnvel á Íslandi – sem er leiðandi landi í heiminum í jafnrétti kynjanna og réttindum samkynhneigðra – er verkinu ekki lokið. Stefnumótun ein og sér er ekki nóg. Menningarlegar breytingar eru mikilvægar……..Næstu fimm árin verða afgerandi í því að ná markmiðum áætlunarinnar um sjálfbæra þróun til ársins 2030. Að mínu mati gæti fimmta markmið Sameinuðu þjóðanna Að ná jafnrétti kynjanna og styrkja allar konur og stúlkur vel verið lykillinn til að ná öllum hinum markmiðunum.“
Hún rekur síðan dugnað Íslendinga í kvenréttindamálum eins og útgáfu kynbundinna ríkisskuldabréfa fyrst allra landa í heiminum, kynbundna fjárlagagerð, jafnlaunavottun, kynjakvóta og svo eftirfarandi:
„Ísland hefur samþykkt ný lög til að takast á við stafræna árásargirni, en við vitum að lög ein og sér duga ekki til.“
Hér er forsetinn að tala um lög um hatursorðræðu sem Samtökin 78 beita gegn þeim sem segja að kynin séu tvö og gagnrýna námsefni S78 um kynfræðslu í grunnskólum landsins eins og kenninguna um að fæðast í röngum líkama. Forseti Íslands telur greinilega þessa löggjöf um kynvitund og hatursorðræðu ekki duga til að vinna gegn þvílíku bakslagi að fólk neiti að sporðrenna transhugmyndafræðinni í einum bita eins og hún og S78 vilja. Hún mun því veita ritskoðunarlögum SÞ, ESB og Davos brautargengi á Íslandi til að kæfa niður umræðu almennings eins og hún gaf reyndar í skyn með tali um breytingar á stjórnarskrá lýðveldisins til að stöðva málþóf stjórnarandstöðunnar í ávarpi við setningu Alþingis í haust.
Lausn Höllu Tómasdóttur felst í
„samræðum, þvert á kyn, kynslóðir og landamæri. Samræður byggja upp skilning, vinna gegn sundrung og gera sameiginlegar lausnir mögulegar á flóknum áskorunum.“
Þetta þýðir að Ísland verður að skuldbinda sig að lausnum alþjóðastofnana eins og ESB, Sameinuðu þjóðanna og fulltrúanna í Davos. Halla Tómasdóttir sem varð forseti vegna fullveldis Íslands notar embættið til að vinna gegn fullveldinu á sömu nótum og núverandi ríkisstjórn sem ætlar að troða Íslandi inn í ESB sama hvað það kostar. Forsetinn minntist ekkert á stafræna eftirlitskúgun kommúnistaflokksins sem er fullkomið brot á mannréttindum en gagnrýnendur kommúnistastjórnarinnar hafa áráttu á að hverfa allt í einu. Kúgun almennings í Kína er einnig fólgin í alræðiseftirliti, þar sem hægt er að loka fyrir bankareikninga viðkomandi, hindra ferðalög og almennt að gera þeim lífið leitt sem kommúnistum er illa við. Hún minntist ekkert á kúgun kommúnistaflokksins á minnihlutahópum úígúra sem kommúnistar fangelsa og eru í raun að útrýma á kerfisbundinn hátt og fellur því undir skilgreininguna þjóðarmorð. Hún minntist ekkert á samningsbrot kommúnista varðandi yfirtöku Hong Kong eða að innlima Tævan í Kína. Halla Tómasdóttir bókstaflega slefaði yfir ágæti kínverska kommúnismans og vill gera betur en Maó Tsetung sem fargaði milljónum manna í göngunni miklu. Maó sagði konur halda uppi hálfum himninum en Halla vill að þær haldi honum öllum uppi. Lokaorð hennar voru því í raun þessi en ég hef skipt út Peking-áætluninni og sett orðið kommúnismi í staðinn:
„Heiðrum framtíðarsýn kommúnismans, ekki með orðum einum, heldur í verki. Ekki einhvern tímann, heldur núna.“