Viðbrögð íslenskra skoðanafasista við heilbrigðri skynsemi Snorra Mássonar í Kastljósi gefa tilefni til að rifja upp dóm Sjötta áfrýjunardómsstóls Bandaríkjanna í máli Bandaríska borgararéttindasambandsins (ACLU) gegn Tennessee ríki.
Dómstóllinn ákvað í september 2023 að bann við notkun kynþroskahemla fyrir börn í Tennessee og Kentucky ríkjum gæti tekið gildi og ógilti úrskurð lægra dómstigs.
Dómurinn benti á að:
„Trans“ fólk er ekki pólitískt valdalaus hópur:
- “Forseti Bandaríkjanna og dómsmálaráðuneytið styðja kærendur.
- Alríkislög gegn mismunun, Title VII, vernda trans einstaklinga á vinnumarkaði.
- 14 ríki hafa samþykkt lög sem sérstaklega heimila sumar þeirra meðferða sem krafist er hér.
- 20 ríki hafa tekið þátt í amicus-skjal til stuðnings kærendum.
- Helstu læknasamtök styðja kærendur.
- Allar stærstu lögfræðistofurnar sem komu málinu gerðu það til stuðnings kærendum.
- Þetta eru ekki einkenni ósanngjarns eða rangláts pólitísks ferlis.
Dómurinn veitti ACLU, sem hefur verið yfirtekið af vók aðgerðasinnum, harða áminningu varðandi mikilvægar staðreyndir og lög.
ACLU hefur gengið of langt í „trans barna“ áróðri og hampað kynþroskahemlandi lyfjum sem valda þeim ófrjósemi og fagnað umbreytingarmeðferð á samkynhneigðum einstaklingum – að í stað þess að leyfa samkynhneigðum börnum og ungmennum að vaxa úr grasi og njóta sinna heilbrigðu líkama, hvetur ACLU til úrræða „trans” aðgerðasinna, sem eru þau að „lækna” beri samkynhneigð barna með hormónum og skurðaðgerðum.
Löggjafinn má setja lög gegn hlutum sem hann telur skaðlegan, segir dómstóllinn. „Hvorki áhættufælni né sanngjarnar rökræður um stefnur og bestu leiðirnar til að vernda börn sýna ,fjandskap’.“ Það er ekki „hatur“ að setja lög gegn kynþroskahamlandi lyfjum.
ACLU trylltist og tísti: „Þessari baráttu er langt frá því að vera lokið. Við munum aldrei hætta að berjast fyrir trans ungmenni og fjölskyldur þeirra til að fá þá læknisþjónustu sem þau þurfa.“
„ACLU þjáist af alvarlegum, sjúklegum sálfræðilegum stofnanabresti“
svaraði sálfræðingurinn J.D. Haltigan (severe institutional psychopathology).
Leor Sapir ,,sérfræðingur í orsökum og afleiðingum stofnanabrests” sagði að ACLU myndi að lokum hætta þessari einstrengingslegu herferð „þegar styrktaraðilar ykkar átta sig á því að mörg þessara barna eru samkynhneigð, og flest eru unglingar sem þurfa viðeigandi geðheilbrigðisstuðning. Raunverulega spurningin er hvernig ábyrgðin mun líta út fyrir ykkur,“ sagði hann.
Gallar í röksemdum ACLU hverfa ekki, því þau eru að reyna að koma á sérstökum réttindum fyrir sérstakan hóp án þess að skilgreina þann hóp, hvorki með staðreyndum né að lögum.
„Maður getur ekki skilgreint eða skapað, verndaðan hóp eingöngu út frá eðli læknisfræðilegra meðferða sem er hafnað: í þessu tilviki meðferð barna við kynáttunarvanda.”
ACLU var að reyna að gera „trans barnið“ að svokölluðum „suspect” hópi. Í bandarískum rétti er „suspect” hópur skýrlega greindur hópur fólks sem líklegur er að verða fyrir mismunun. Dómstólar nota ákveðin viðmið til að ákveða hvort tiltekinn hópur sé „suspect” hópur. Ef svo er, þá er gert ráð fyrir að lög sem mismuna þeim hópi séu ógild nema ríkisstjórnin geti sýnt fram á „brýna hagsmuni“ að baki löggjöfinn.
ACLU getur ekki sýnt fram á að „trans” einstaklingar uppfylltu þetta skilyrði, vegna þess að skilgreining „trans” er of víðtæk og úti um allt. „Í stað þess að skilgreina ‚skýran hóp‘ getur ‚transkyn‘ lýst alls konar ,kynvitundum’ og tjáningum,“ skrifar dómstóllinn. Þar að auki er „,transkyn’ óstöðugt ástand — allt öðruvísi en að vera svartur eða kona.”
Fyrir alla sem fylgst höfðu með þessu málefni voru rök dómstólsins kunnugleg. Það var ánægjulegt, jafnvel vakti vonir, að sjá þau birtast í lagalegu máli skrifuðu af alríkisdómurum sem beittu þeim í raunverulegu máli.
Önnur lykilatriði: Foreldrar hafa engan „rétt“ til að gera börn sín ófrjó.
„Að verða foreldri skapar ekki rétt til að hafna lýðræðislega settum lögum,“ segir dómstóllinn. „Ríkisstjórnin hefur vald til að takmarka notkun lyfja á skynsamlegan hátt, eins og nýlega var sýnt. Ef það gildir fyrir fullorðna, gildir það vissulega fyrir börn. [Í Bandaríkjunum er] ekki hefð fyrir því að leyfa foreldrum að fá bannaðar læknismeðferðir fyrir börn sín og hunsa stefnur löggjafans í því ferli.“
Börn hafa engan „rétt“ til að krefjast þess að vera gerð ófrjó. „Þótt langvarandi hefðir okkar kunni að veita einstaklingum rétt til að hafna meðferð, er enginn sögulegur stuðningur við jákvæðan rétt til tiltekinna meðferða,“ sagði dómstóllinn.
Vísindin eru varla „afgreidd.“ „Það er erfitt að halda því fram að læknasamfélagið sé sammála um notkun þessara hormóna fyrir kynáttunarvanda þegar FDA er ekki einu sinni tilbúið að setja trúverðugleika sinn og prófunarferli á bak við notkunina.“
„Þetta er tiltölulega ný greining með síbreytilegum aðferðum við umönnun á síðasta áratugnum eða tveimur,“ sögðu lögmenn ACLU í viðleitni sinni til að komast hjá lýðræðislegu ferli og ákvarðanatöku.
Dómarar eru farnir að læra að sjá í gegnum gender-gremlenskuna og hrognamál kynjafroðufræði. Það er velkomin þróun. Bandaríska borgararéttindasambandið átti skilið þennan úrskurð Sjötta áfrýjunardómstólsins. ACLU er alls ekki að vernda viðkvæman hóp fólks. Forsprakkar ACLU munu uppgötva – rétt eins og skoðanafasistar íslenskra stofnana og fjölmiðla munu gera fyrr eða síðar – að tjónið sem þeir hafa valdið samkynhneigðum og einhverfum börnum verður óafmáanlegur svartur blettur á því litla sem eftir er af mannorði þeirra.
UNITED STATES COURT OF APPEALS FOR THE SIXTH CIRCUIT – U.S. vs/Skrmetti,
28. september, 2023 https://www.opn.ca6.uscourts.gov/opinions.pdf/23a0221p-06.pdf
Íris Erlingsdóttir er fjölmiðlafræðingur