Einar borgastjóri Þorsteinsson fór með hatursorðræðu þegar hann ávarpaði trans, homma og lesbíur sem hann þó bað um að sýna ást. Það var alveg stórmerkilegt. Við upphaf Hinsegin daga stóð upp úr Einari orðræða haturs og ónota. Hann kvartaði undan því að í kring um Olympíuleikana hafi ríkt falsfréttir, hatur og ógeð, sagði hann reiður. Var það? Einar fór með hálfkveðnar vísur en rökstuddi ekki mál sitt. Viðstaddir voru kurteisir en hafa sjálfsagt ekki vitað hvaðan á sig stóð veðrið undir reiðilestrinum.
En hvað var það sem fólki misbauð? Jú, Satansdýrkun við upphaf Olypíuleikanna í París. Síðasta kvöldmáltíð Da Vinci var afskræmd í formi drýsla, púka og Satans. Þar var bleikur hestur, sá er sat var Dauði og Hel í för sótt í Biblíuna. Pólitík Einars virðist mótast af guðleysi og andúð í garð kristni. Kona var slegin í buff í hnefaleikakeppni af karlmanni. Alþjóða Olympíuhreyfingin varð sér til skammar að láta konu keppa við karl. Þeir sem boxuðu til undanúrslita voru báðir með XY litninga sumsé karlar. Undan hverju var Einar að kvarta. Það er verið að eyileggja íþróttir kvenna og þvinga þær til að keppa við karla. Til hvers var jafnréttisbaráttan?
Marcron-stjórnin fór háðulega frá verkefninu í París. Þríþrautarfólk kastaði upp vegna saurgerla í Signu, skemmdarverk voru unnin á járnbrautarteinum og rafmagn fór af París. Forsvarsmenn Olympíuleikanna báðust afsökunar á sóðaskap sínum. Full ástæða er til að Einar biðjist afsökunar á hatursummælum sínum og ónotum. Afskræming Vesturlanda eykst í krafti jákvæðrar mismununar sem pólitíkusar veita minnihlutahópum. Guðlausir telja börnum trú um að þau ráði kyni sínu með sannfæringafrelsi einu helsta stefnumál Siðmenntar. Líf eru eyðilögð. Ekki má taka opna umræðu. Allur almenningur verður að virða trans-tabú en ekki má ræða afkáraleika sannfæringafrelsis né eyðileggingu tungumálsins. Í Ameríku hefur ekki mátt ræða afkáraleika jákvæðrar mismunar sem hefur haft í för með sér ríkisvæðingu svartra íbúa Ameríku sem komið var á fyrir sextíu árum og sundraði fjölskyldum þeirra. Hatursorðræða stjórnmálamanna beinist í garð kristinnar vestrænnar siðmenningar og óbreytts alþýðufólks sem þeir saka um hægri-öfga.
