Eftir margra áralanga lagalega og pólitíska baráttu hefur tilkynning borist frá Hæstarétti Bretlands sem margir hafa beðið. Hæstiréttur Bretlands úrskurðar að það sé líffræðilega kynið sem ákvarðar hver er kona samkvæmt lögum. Þau skilaboð hrista núna upp í allri transumræðunni. Á Íslandi eftirlýsir lögreglan samkynhneigðan karlmann fyrir að halda því fram að kynin séu bara tvö. Ætla íslensk stjórnvöld sem allt glepja frá útlöndum að sniðganga Hæstarétt Bretlands?
Trans konur eru ekki konur í skilningi laganna. Hæstiréttur Bretlands kvað upp dóminn í sögulegum úrskurði á miðvikudag. Úrskurðurinn markar endalok sjálfsgreiningar – og er litið á hann sem stórsigur fyrir konur og löggjöf tengdum raunheimi, segir meðal annars í The Telegraph. Susan Smith frá baráttuhópnum Fyrir konur Skotlands vann málið eftir nokkurra ára baráttu í dómstólum.
„Konur eru verndaðar af líffræðilegu kyni sínu – og núna hefur dómstóllinn staðfest það.“
Dómstóllinn úrskurðaði einróma að hugtökin „kona“ og „kyn“ í jafnréttislögum frá 2010 skuli túlkuð út frá líffræðilegu kyni en ekki út frá kynvitund eða kynleiðréttingarpappírum. Maya Forstater frá samtökunum „Sex Matters“ sagði:
„Sjálfskilgreiningin er dauð. Þetta breytir öllu. Núna verða yfirvöld, skólar og vinnuveitendur að fylgja raunveruleikanum.“
Sigur kvenna – Sigur staðreynda og skynsemi
Úrskurðurinn þýðir að transkonur geta ekki lengur krafist aðgangs að búningsklefum kvenna, friðlýstum rýmum, íþróttakeppnum eða reglum um kvennakvóta – ef þær fæddust karlkyns. Sérstakur fulltrúi Sameinuðu þjóðanna um ofbeldi gegn konum segir dóminn „sigur staðreynda og skynsemi.“
Trans aðgerðasinnar eru reiðir og kalla dóminn bakslag. En dómurinn er skýr: líffræðilegt kyn er grundvöllur verndaðra kvennaréttinda – og transfólk hefur lagalega vernd gegn mismunun.
Staðreyndir: Þetta er það sem dómurinn þýðir
- Konur eru skilgreindar sem líffræðilegar konur í skilningi laganna
- Sjálfsgreining nægir ekki til að öðlast lagaleg réttindi
- Konur eiga rétt á eigin herbergjum, íþróttum og hópum
Hér að neðan má sjá Eld Smára Kristinsson segja frá dómnum: